1. امروز یه اتفاق عجیب و غریب برای من افتاد. البته می پذیرم که این مساله نود درصد تقصیر خودم بود ولی میخوام موضوع رو مطرح کنم که دوستان دیگه در آینده دچار اشتباه نشن! من یه ربع به سه به تماشاخانه ی استاد مشایخی رفتم و دیدم به شدت فضا سوت و کوره! کلی ناراحت شدم که جشنواره ی تیوال چرا مورد استقبال قرار نگرفته! از مدیریت سوال کردم و ایشون به کل از این جشنواره اظهار بی خبری کرد! تو دلم به این مدیر ناآگاه می خندیدم و تاسف می خوردم (امیدوارم حلالم کنند) :) که دست آخر ایشون با چند تا سوال کشف کرد که اساسا من اشتباه اومدم! دوستان یه بار برای همیشه دقت داشته باشید: در تهران دو تماشاخانه با نام استاد جمشید مشایخی وجود داره. یکی در میرداماد و دیگری در تقاطع ولی عصر و انقلاب. وقتی در تیوال می بینید محل اجرا تماشاخانه ی استاد مشایخی ذکر شده حتما به آدرسش دقت کنید. به دلیل همین اشتباه اجرای اول (زمستان زندگی) رو از دست دادم
2. اجرای دوم (نزدیک تر) به نظرم یه ایراداتی داشت البته این ایرادات رو در حد فهم و سواد خودم عرض می کنم. بازیگر آقای جنت مکان خودشون نویسنده ی متن هستند و حتما بهتر از من اوج و فرود های متن خودشون رو تشخیص میدن اما این اوج و فرود ها نه در بازی، نه در صدا و نه در تکیه گذاری ها مشهود نبود. حداقل برای خود من دو سه بار پرش ذهنی به وجود اومد و نتونستم داستان و روند دیالوگ ها رو دنبال کنم. طرح داستان خوب بود. داستان حرف برای گفتن داشت و توصیفات، فضا سازی و پرداخت در متن به صورت کامل و کافی وجود داشت اما با توجه به اجرا حس می کنم این داستان بیشتر ظرفیت تبدیل به یک داستان کوتاه رو داشت نه یک نمایشنامه. روند روایی و دقت در جزئیات کار بیشتر من رو به یاد جیمز جویس و سبک خاص داستان کوتاه های او می انداخت. به هر ترتیب ممنون از خانم کیانی و آقای جنت مکان
3. اما اجرای سوم (و حوض کوچک خانه ما) به معنای واقعی کلمه منو با خودش همراه کرد. خانم تقوی به عنوان همه کاره ی این نمایش یک اجرای عالی داشتند. ... دیدن ادامه ›› البته من به شخصه احساس می کنم صورت ایشون در انتقال حس غم به اندازه ی انتقال حس شادی عمل نمی کنه ولی چندین و چند نقش رو به زیبایی و با توانایی بی نظیری بازی کردند. استفاده از یکی از شعر های محبوب من (علی کوچیکه از فروغ فرخزاد) و روایت از زبان مادر علی گرچه اصلا با برداشت و دریافت من از اون شعر همخوان نیست و به لحاظ معنایی اصلا دیدگاه خانم تقوی رو دوست ندارم اما چون کلیت نمایش خوب از آب در اومده و این که لزوما همه نباید مثل من فکر کنند این مساله رو به عنوان یک عیب در نظر نمی گیرم. افکت و موسیقی صوتی هم خوب بود فقط یکی دو جای دیگه هم می تونست استفاده بشه که به ارزش کار می افزود. در کل خوشحال شدم که با بازیگر توانایی مثل ایشون آشنا شدم امیدوارم در آینده با انتخاب های درست به یک بازیگر خوب و توانا در کشور تبدیل بشوند.

این دشت ما از روز اول. متاسفانه اجرا های فردا رو نمی بینم ولی اجرا های شنبه رو هم خواهم دید. یه پیشنهاد هم برای داوران به ویژه جناب تینو صالحی دارم. این که در همین برگه بعد از اتمام جشنواره در مورد هر نه کار ارائه شده نقد و نظر خودشون رو بنویسند. حتما برای بچه هایی که زحمت کشیدند و بقیه ی دوستان علاقه مند به تئاتر مفید خواهد بود. این جشنواره مال ما تیوالی ها است. اگه خودمون جدی اش نگیریم نمیشه از دیگران انتظاری داشت.
ممنون بابت برگزاری این جشنواره