امشب ملکه زیبای لی نین رو دیدم.

نمی تونم بیشتر از اون چه خانم نجاتی و آقا کاوه در این برگه نوشتند چیزی اضافه کنم. بیشتر صحبت هایی که در مورد این کار داشتم به نحوی کامل تر در این دو نوشته بود و از هر دو دوست بزرگوار ممنونم فقط میخوام یک جمله اضافه کنم و دیگر هیچ:


مارتین مک دونا یه روانی به تمام معناست! ذهن بیمارش رو دوست دارم :)