دیشب به دعوت یکی از دوستانم نمایش رو دیدم و لذت بردم،
ایده اجرایی بسیار متفاوت بود و به صورت کلی تجربه خوبی برام رقم زد.
قطعا به زودی کتاب "نمایش در ایران " استاد بهرام بیضایی رو می‌خونم و اگر فرصتی شد دوباره به تماشای این نمایش زیبا خواهم نشست.
بخش سیاهبازی معرکه بود، بسیار خوش ریتم و خوش انرژی بود و واقعا بعد از مدت‌ها از ته دل خندیدم،اجرای اولیاخوان در تعزیه هم لذت بخش و گوش‌نواز بود.
حضور اسب در اتمسفر سالن و خانمی که در گوشه ای مشغول نقاشی بود جالب بود.
تنها نقدی که می‌تونم بکنم اینه که تمپو بخش اول نمایش(پیش از اسلام) کند بود و چقدر خوب شد که تا انتها اینجوری پیش نرفت.