لازم نیست سالیان دراز زندگی کنی تا زندگی رو بشناسی. برای درک زندگی کافیست چیزی بخوای و به دستش بیاری. کافیست چیزی بخوای و در راه رسیدن به آن شکست بخوری. تمام زندگی تکرار همین پیروزی ها و شکست هاست. انتخاب با خودته. می تونی از شکست هات انقدر راه بی برگشت بسازی که در نهایت چشم باز کنی و ببینی خموده و آشفته ای. یا میشه تمام مسیر های اشتباه رو علامت گذاری کنی و باز به شاهراه اصلی برگردی. برگردی و باز بری، بری، بدوی، نفس تازه کنی، به دستش بیاری. از دست بدهی، بخندی، اشک بریزی. اما هرگز از حرکت باز نایستی.