ملیحه بانو نگو که دلم خون ه! سر ه از ایران، یک جدایی من دیگه داشتم دیوونه میشدمو اعتراض کردمو خوش بختانه خفه شدن! سر ه ماهی و گربه هم دوستم اعتراض کردو بعدش خفه شدن! فقط سر ه ۰۲۱ و پرویز بود که کسی چیزی نمیگفت!!!

باور نمیکنی شاهین چه آرامشی داشتم تو سالن!!!همه با هم میگفتن و میخندیدن و میخوردن، من هم عین خیالم نبود D:
ولی سر ماهی و گربه بیچاره شدم...بغل دستیم عملا اومده بود که بخنده...با شروع تیتراژ فیلم اون هم شروع کرد به خنده های الکی!!!
از خود فیلم هم که چیزی نگم بهتره!!!

متن پیام من تو وایبر هنر و تجربه ی اصفهان:
دوستان! همراهان! سینما جای حرف زدن نیست! دیروز یه بار من اعتراض کردم یه بارم سر ه یه فیلم دیگه دوستم! چرا فک میکنین زیرنویس ها و نقدهای شخصیتون رو باید همزمان با پخش فیلم بیان کنین؟! پس این همه شبکه ی اجتماعی رنگارنگ واسه چیه؟! چرا با دوستاتون نمیرین کافی شاپ درباره ی موضوع مورد علاقتون(و نه مورد علاقه ی ما) صحبت کنین؟! از الان واسه تابور میترسم! این فیلمو یه بار تو سکوت کامل توی یه جمع حدودن ده پونزده نفری تو تهران دیدمو امیدوارم که جریانات دیروز واسه این فیلم "بدون دیالوگ" و سایر فیلما تکرار نشه و... پیشاپیش ازتون ممنونم! (flower)