در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | ارژنگ فرّخ پیکر: نقدِ یک اثرِهنری(تئاتر) هم جُستارِاعتبارمقصودِ آن است هم شناختِ ارزشِ
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:39:09
نقدِ یک اثرِهنری(تئاتر) هم جُستارِاعتبارمقصودِ آن است هم شناختِ ارزشِ ذاتی آن . تفکیکِ سَره ازناسَره هائی که اثررا به تحریف می کشاند وتوضیح وتصدیقِ رَوِش هائی که صاحبِ اثر برای بیانِ مقصودِ خود بکارگرفته است . شوربختانه رویکردِ نقد درقلمروِ فرهنگِ توده ایِ عوام کاربُرد ندارد چون هیچگونه ارزشِ ذاتی ندارد وَماحصل آن تولیداتِ بُنجُلی است که برای سرگرمیِ عوام وَدستکاریِ افکارِآنها تهیّه میشوند ؛ تولیداتی کاسبکارانه وَبابِ سلیقه یِ بازارِفروش که تاریخِ مصرف دارند . خطر این تولیدات درآن است که میتوانند فرهیختگی وَاعتلایِ فرهنگی را درجامعه به فساد بکشانند .
حسین پوریعقوب و وحید هوبخت این را خواندند
شکیبا، ابرشیر، شکوه حدادی، کیان، محمد رحمانی و مریم این را دوست دارند
با سلام خدمت جناب آقای فرخ پیکر هنرمند
یه چیزی خیلی وقته ذهنمو مشغول کرده که گفتم بهتون بگم. استفاده از حرکات و نشانه های اوایی زبان فارسی خیلی هم خوبه منتها فکر می کنم در استفاده از اونها کمی زیاده روی می شه. مثلا ممکن نیست کسی باب سلیقه رو چیز دیگه ای بخونه یا مثلا روش هایی که چرا باید فتحه و کسره داشته باشه؟ این تعدد استفاده از نشانه های آوایی هم چشم نواز نیست و هم خواننده رو خسته می کنه. حتی یه جاهایی شاید حس کنه داره بهش توهین می شه!
حالا اگر شما نیت خاصی از انجام این کار دارید یا چیزی می دونید که من کم سواد از اون بی اطلاعم خوشحال می شم دلیل کثرت استفاده از این نشانه ها رو بدونم.
با سپاس و احترام
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۴
من هم با نظر خانم الف موافقم.
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۴
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید