یک نمایش عالی و فوق العاده. سه ساعت که سهله اگه سه ساعت دیگه هم بود می‌نشستم. رضا ثروتی، ثروت تئاتر ماست. کارهاش جادو نیست معجزه است. برای جزء به جزء لحظه ها و صحنه ها فکر می‌کنه و بهترین آرایش ممکن را به تصویر میکشه زنده و پویا. بهترین ممکن یعنی از این بهتر نمیشه. هیچکدوم از نمایش هاش شبیه هیچکدوم دیگه نیست. همیشه خالقه و برای خلقتش از هیچی کم نمیذاره. تمام عناصر در حرکتند و حتا یک عنصر ساده هم از چشمش نمیفته و البته و مهمتر از همه اینکه تمام عناصر تئاتر ثروتی با هم همنوا و همسازند مخصوصا در تئاتر فهرست که درونمایه‌اش موسیقی بود و این همنوایی بیشتر، بهتر و زبده‌تر خودش را نمایش می‌داد. هیچ محدودیتی نمیتونه رضا ثروتی را محدود کنه. اینقدر بزرگه که هر محدودیتی به هر شکلی براش کوچیکه و ازش عبور میکنه با فن و هنری که خاص خودشه.
بازیگران فهرست از جون و دل مایه گذاشته بودند و تمام توانشون در خدمت اجرایی فوق العاده بود هربار انگار که این نمایش آخرین باره که اجرا میشه و البت که باز اجرا میشه. با موسیقی کوک بودند و تمام حرکاتشون متصل به نت ها بود که نشون از تمرین زیاد و مطمئنا دلبستگی فوق العاده‌شون به صحنه و تئاتر داره. دم همشون گرم بالاخص اون شاهپسر نازنین، بازیگر خردسالی که همه را شگفت زده کرد با بازی گرم و شیرینش.
و کلام آخر با آقا رضای ثروتی عزیز، ازت ممنونم واقعا ازت ممنونم و اونقدر خودخواهم که آرزو می‌کنم که هیچوقت این آب و خاک عزیز را ترک نکنی که ما همیشه تشنة اجراهای به یاد موندنی‌ت هستیم. نوشتی "...مردگان با من از تاریکخانه بیرون نمی‌آیند..." بمون و بدون که اینجا یک روز خوب میاد، یک روزی که از تاریکخانه بیرون میایم و عکس‌هایی پر از زندگی می‌بینیم. دوستت داریم و ازت ممنویم.