فقط دوستانی که میخوان خلاصه ای از نمایشنامه را بدونن این متنو بخونن.

جان – استاد(مرد) - تلاش می‌کند انتقادات حقیقی خود را از حماقت سازماندهی شده در تمامی نظام‌های آموزشی بازگو کند‌، دانشجویش -کارل(زن) – نیز حق دارد برای فرار از حذف شدن‌، قربانی بگیرد‌. اولئانا شکل مدرن و اجتماعی شده ی تنازع برای بقاست‌. نه نبرد خونینی در کار است‌ و نه شمشیرهای آخته‌ای در کار‌. تنها کلمات است و کلمات و کلمات(جنگ قدرت در حوزه زبان) که همه چیز را درمی‌نوردد........ تقابل آنها یکی از قدرتمندترین و در عین حال ظریف ترین تقابل هایی است که می تواند نیروی اصلی یک نمایشنامه را نمایندگی کند.