آیا هر اثر گنگی، معانی والای هنری در خود گنجانده است؟

من نمی دانم چرا هر اثری که گنگ است و سرگردان، بعضی از مخاطبین فکر میکنن که بسیار معانیه عمیق و پیچیده ای در خود گنجانده است. من به عنوان یک مخاطب عام این نمایش را دیدم و هیچ لذت که نبردم هیچ، بسیار عذاب کشیدم.

آیا غیر از این است که اثر خود باید گویا باشد؟
یا آنکه بعد از آن باید صاحب اثر آن را برایتان توضیح دهد؟
آیا مخاطب تئاتر باید در انتهای کوچه فلسفه و هنر و ادبیات باشد تا یک اثر نمایشی را ببیند و بعد از آنکه گفت من این کار را دوست نداشتم و لذت نبردم انگ بی سوادی نخورد؟
آیا ؟ آیا آیا؟ ..... هایی دیگر

من عاشق نمایش قبلی آقای ثروتی هستم. و هنوز که هنوزه با اینکه این همه در رسانه ها و اهالی ... دیدن ادامه ›› تئاتر گفته شد که یک اثر کپی شده است،! آن اثر برایم لذت بخش بوده و از هنر نمایی بازیگران آن، ایده ها و میزانسن های بسیار جذاب و پرمحتوایی که آقای ثروتی انجام داده بود لذت بردم.

اما این نمایش همانطور که در بروشور ذکر شده نتیجه یک پروژه آموزشی بوده است. رگه هایی از زیبایی کارهای قبلی آقای ثروتی را دارد. اما گنگ و طولانی، اکثریت بازی های بازیگران ضعیف است و کلیت دارای انسجام و قوامی نیست. شخصیت پردازی در کار نیست. یکسری اتفاق پشت هم که وصله های ناجور یکدیگرند. شو منی در آن بیداد میکند و....
اشاره میکنم به بازی های ضعیف قهرمانان !!!! (آخر چرا 3 تا قهرمان شبیه هم ؟؟!!) بی روح و سرد ( آیا افسرده بودن قهرمان >کارکتر> دلیل بر این می شود که بازیگر سرد و بی انرژی باشد؟) بازی هایی که بازیگر به عمق آن پی نبرده و فقط لایه ظاهری آن را نمایان میکند به طور مثال صحنه فوق العاده بصری نمایش کشتار گروه همسرایان با بازی نچسب خوردن دستها به آن صورت و ادای مونولوگ بسیار ضعیف بعد از قتل عام - آن دختری که یک هو میامد و با بیانی به شدت ضعیف خیلی بی ربط شروع میکرد به ادای چنین کلماتی : فکرش رو بکن یک دامن ... با یه یقه ... که از بس بیان آن بازیگر و حضورش در صحنه ضعیف بود که مابقی آن یادم نمیاد - مرد چاق با بالا و پایین پریدن های بی مورد نمایش های رو حوضی !!! منشی که صدایش جیغ است و مادری که نتوانست پا به پای پارتنرش بیاید و....
اما تعدادی از بازیگران جذاب و گیرا بودند به طور مثال پدر، سگ (البته تا آنجایی که نمایش هنوز کش نیامده بود )

در نهایت باید بگویم امان از رسانه و تبلیغات آنچنانی که دیگر به مخاطب این اجازه را نمی دهد که نظرش را راحت بگوید. چون انگ بی سوادی ، عقده ای قلم فرسا و غیره غیره را در این فضای شلوغ تبلیغاتی به یک مخاطب عام برچسب می زنند.

خسته نباشید همگی