هر از چند گاهی اخبار ایران رو بررسی می کنم سعی می کنم فعلن خیلی اینکارو نکنم نه بخاطر اینکه غربزده شده باشم بل بخاطر اینکه می خوام برای یادگیری زبان تا اونجایی که میشه در اتمسفر اینجا غرق بشم یاد بگیرم و باز به موطن عزیزم و اخبار خوب و بدش برگردم بگذریم
توی اخبار رویدادهای فرهنگی دو تا خبر دیدم که واقعن دلم تنگ شد از اینکه در تهران نیستم و نمی تونم توی اونا شرکت کنم یکی نمایشی از امیر رضا کوهستانی که بنظرم تنها فرصت تئاتری این یکسال اخیر برام می تونست باشه. کوهستانی رو من متاسفانه خیلی دیر شناختم و فقط تونستم دو سه تا از کارهاشو ببینم و چقدر حیف بنظرم تنها کسی هست که در حال حاضر تئاتر رو به معنای مدرن کلمه و صحیح کلمه اجرا می کنه یاد گفته آرتور رمبو در دیباچه کتاب حافظ عباس کیارستمی افتادم که گفته بود "باید مطلقن مدرن بود" و کوهستانی چه خوب ترجمان این جمله مهم و تاریخی هست. احترام برای دیگران هم قائل هستم عزیزانی چون محمد رحمانیان محمد یعقوبی دکتر رفیعی عزیز دکتر خاکی عزیز دکتر دلخواه عزیز جلال تهرانی که باز یه خورده حسابش جداست،هادی مرزبان افشین هاشمی که مزه نمایش عشق من حامد بهدادش بی نظیر بود فرهاد آییش و نهایتن یکی دونفر دیگه شاید. در مورد کوهستانی باید بگم که شاید خیلی نتونستم با کارهاش ارتباط برقرار کنم دلیلش رو هم میدونم سواد تئاتری من در اون حد نبوده ولی میدونم که بعداز دیدن کارهاش ذائقه تئاتری من خیلی ارتقا پیدا کرد و دیگه نمیتونستم به دیدن هر نمایشی برم چیز دیگه ای که در مورد اون میتونم بگم اینه که برام خیلی شبیه عباس نعلبندیان هستش آوانگارد و کاملن متفاوت با حال و هوای کاسبکارانه و گیرکرده در نوستالژی که متاسفانه ما ایرانی ها در تمام ابعاد زندگیمون بهش دچاریم و یک گیر تاریخی هستش امیدوارم امیر رضا کوهستانی عزیز حالا حالاها به سیر صعودی خودش ادامه بده. اتفاق دیگه ای که دلم براش تنگه ارکستر کر آوازی تهران ... دیدن ادامه ›› هستش
فضایی شاد و سرخوشانه و بدور از هرگونه قواعد رسمی و خشک جاری در موسیقی کلاسیک که البته به هیچ وجه مخالفش نیستم و اونو لازم میدونم ولی هر از چندگاهی نیاز هست سری هم به این حال وهوا زد و از اون لذت برد جای منو هم خالی کنید که من دستم از اون دنیا کوتاهه