این فیلم رو دوبار رفتم دیدم‌. بعد از یه مدت طولانی فاصله از سینما این اولین فیلمی بود که رفتم و دیدم. و چه قدر لذت بردم. فضای فیلم بسیار ساده و بی الایش، اما بسیار ظریف و روح نواز. موسیقی های متن فیلم از کریستوف رضاعی بسیار زیبا بودند. کاملا اون حس در هر بخش فیلم به تماشاگر می تونست منتقل بشه. بازی همه بازیگرها عالی بود. البته از نقاطی که شاید بتوان به عنوان ضعف عنوان کرد یکی ریتم کند و یکنواخت فیلم هست و دیگری تکیه بر زبان فرانسه شاید بیش از حد نیاز. البته من مادرم زبان فرانسه رو خیلی خوب بلده و از دیدن این فیلم بسیار لذت برد. به عبارتی یاد خاطرات دوران کودکیش افتاد و کتاب های اموزش زبان فرانسه که در مدرسشون می خوندن. واقعا خوشحالم که بعد از این همه مدت دوری از سینمای ایران، این فیلم رو در سینما تماشا کردم. :)