خیلی کم پیش میاد که نظرمو بنویسم، دلیلش هرچیزی که هست اینبار نتونست جلوی منو برای ننوشتن این نظر بگیره..
برای همه اهالی هنر در هر سطح و رده ای و با هر میزان سابقه و فعالیتی احترام قائلم، اما چیزی که دیشب دیدم شبیه به فرزند نامشروع تئاتر و نمایش موزیکال بود ...
ترکیبی از شوخی های +18 و موزیک و قر ( که واقعا نمیدونم دلیل رقصیدن گربه نره و روباه مکار روی میز چی میتونست باشه ) به علاوه یک پکیج از نصایح و شعار و پند و اندرز که توسط پینوکیا توو چشم بیننده فرو میشد.
بازی گربه نره ( پوریا رحیمی سام ) خوب اما یادآور نقش ایشون در نمایش " آخرین نامه " بود. از یه جایی به بعد تصمیم گرفتم فرض کنم به دیدن یک نمایش موزیکال پر از پند و اندرز به همراه شوخیهای " چیزدار" اومدم که حتا در اون سطح هم ایرادات بسیاری بهش وارد بود.

بابت وقت خودم و دوستانی که همراهم بودند متاسف شدم ولی امیدوارم این تنها نظر من باشه و دوستان دیگه بتونن ... دیدن ادامه ›› لذت ببرن.

پ.ن1: جناب کیان چند پله پایینتر همینجا بسیار زیبا فرمودند: " مستأصل شده ام چراکه اگر گزینۀ دوست ندارم را انتخاب کنم به تمامی آثاری که تاکنون دوستشان نداشتم ظلم کرده ام!"

پ.ن2: انتظارم از خانم کارگردان که بازی ایشون رو در فیلم ها میپسندم این بود که حداقل کمتر تپق میزدند.

پ.ن3: در بروشور کار نام ترانه سرا : مجید ادیب ، به چشم میخورد که من در کل زمان نمایش نتونستم شعری رو پیدا کنم که سروده شده باشه. ممنون میشم دوستان من رو راهنمایی کنند که شعر دقیقا کجاش بود.