به نظرم تئاتری که تنها یک بازیگر داشته باشه، قدرت بازیگر رو نشون می ده. من هر چی فک می کنم ایرادی از اجرا نمی تونم بگیرم! تک تک کلماتی که از دهن آقای افشاری بیرون میومدن صاف می رفت توی قلب آدم... چه طنز، چه تلخ... درسته منم مثل بقیه دوستانی که نظر داده بودند با حرفاش خندیدم و گریه کردم! خب این فقط یه معنی می تونه بده که این آقا چقدر بازی اش تاثیر گذاره! در عین سادگی دکور، چه بازی عمیقی به مخاطب می ده یا شایدم گاهی من حس کردم داره زندگی خودشو می گه! من نظرات رو خوندم ولی متوجه نشدم آیا این موضوع زندگی خودش بود یا یه شخص خاص؟ البته که می تونه خیلی کلی باشه ولی من فک می کنم این داستان زندگی کسی باید باشه!
با ویدئو ها اصلا مشکلی نداشتم حتی به نظرم جالب هم اومد! کار عجیبی نبود. پیشتر تو نمایش کمپلکس اودیسه هم از ویدئو استفاده شده بود و برام اونقدرا این کار ناآشنا نبود. از آقای افشاری رابینسون کروزوئه و کامنت هم دیده بودم و بی شک این هم یک کار خوب دیگه و خلاقانه بود.
تبریک می گم به خودمون که همچین هنرمندی در تئاتر داریم و امیدوارم کارهای بیشتری ازشون ببینیم.