وانیک رو دوست داشتم برای تمام فشارهایی که از دو جناح دوست و غریبه در دنیای امروز به افراد وارد می شه... و انزوای نسبی و دعوت به سکوتی درونی برای توضیح اضافی ندادن...

وانیک برای من آشنا بود چون آدمهایی دوست داشتنی رو در زمان حال می شناسم که فکر دارند... ارزش ها را دارند... اما تا حدود زیادی تنها هستند... سکوت دارند و گاها سکوتشان را مساوی با افسرگی درونی این افراد می گیرند که در واقع اینطور نیست...

و در آخر از بازی ها و اجرای خوب شان ممنونم

والبته از تاتر باران که طی دو هفته گذشته دو تاتر خوب دیدم و لذت بردم