اجرای جمعه 15 آبان نمایش سرگیجه را دیدم.
من رمان را نخوانده ام اما بی تردید، به دلیلی تفاوت ژانرها، بیشتر آنچه بر صحنه می بینیم کار گروه است. دراماتورژی، چینش صحنه، انتخاب دیالوگها و ریتم کار و... مسلما نشان فکر خوب و سخت کوشی عوامل است. بازیگران واقعا بسیار تلاش کردند و ریتم تند و حرکات دشوار فیزیکی و حرکات بازیگران و عوامل پشت صحنه خیلی خوب هماهنگ شده بود. اجرای خاص و عجیب هم جای تقدیر دارد.
بی شک نمره خلاقیت گروه بالاست.
شخصا فقط یک چیز را دلم می خواهد در اجرای بعدی گروه ببینم. زندگی دشوار و شاید غیر ممکن آدمهای حاشیه نشین و کارگران کشتارگاه را بسیار خوب نشان دادید و لازمه آن هم فضای سرد و تند و عصبی کار بود. لطفا برای اجرای بعدی یک دنیای آرامتر را هم در دستور کار بگذارید. ما این روزها لازمش داریم!