تئاتر اسم به کارگردانی لیلی رشیدی با یک تم فرانسوی و پچ پچ های فرانسوی در سالن شروع شد که بسیار لذت بخش بود
شخصت ها به خوبی شکل گرفته شده اند و بازی خوب حسن معجونی و لیلی رشیدی به قشنگی شخصیت ها اضافه کرده بود
اما موضوع تئاتر اسم از اسم یک کودک شروع شد و شوخی وتعصب های بی مورد ما آدم ها به چیزهایی که به ما ربط ندارد ادامه پیدا کرد-اینکه اسم کودک آدولف باشد و یادآور هیتلر مخوف و تعصب های که در نهایت به باز کردن اسرار نهفته ای می شود که مخاطب را کاملا شگفت زده میکند
انتخاب اینکه کلود عاشق فرانسوا باشد شوک مثبتی را در ذهن وارد میکند
تئاتر اسم در سه کلمه می توان گفت " دل نشین، رومانتیک، جذاب" بود که واقعا از تماشای این نمایش لذت بردم