تهران بی تو
این کار کارکتر نداره ، اما فضایی عالی داره که در اون فضا ،طراحی صحنه، لباس ، موزیک و طراحی نور و متن بسیار سودایی و شاعرانه همگی هارمونی ساختن که یک درام شهری در اون اتود میخوره که بسیار بسیار دلنشین و جذاب از آب در آمده و برام خیلی دردناک بود وقتی صندلیها رو در این نمایش خلاقانه خالی میدیدم ، واقعا زحمت کشیدن و کار کردن ، به همه عوامل این نمایش مخصوصا آقای کچه چیان تبریک میگم .... و اون قسمت نمایش که در تاریکی یه چراغ به بالای سر بازیگر وصل بود و وقتی راه میرفت با اون روشنایی محدود چند قدم فقط جلوی پاشو میتونست ببینه برام تلنگری بود برای درک این مطلب که بعد مرگ هر کس محصور در میدان آگاهی خودش خواهد بود ، خیلی دوست داشتم ...