من از آقای آئیش تاترهای پنجرهها و شام آخر رو دیده بودم و با احساس خوب و دید مثبت وارد سالن شدم

ولی اصلا تاتر توقع من رو بر آورده نکرد . خصوصا در پرده سوم که گنگ بود و به هیچ وجه مفوم مهاجرت درک نمیشد. من حتی فکر کردم افراد مردن و این چمدون اعمالشون هست مخصوصا با مدلی که وارد میشدن و میخواستن برگردن و با توجه به اینکه بچه چمدونی نداشت و یا اینکه گاهی صحنه قرمز میشد و افراد به گذشته بر میگشتن و ... برای من اصلا قابل درک نبود که خط اصلی داستان چیه و در چه فضایی داره اتفاق می افته

من هنوز هم به کارهای فرهاد آییش علاقه دارم و قطعا تاتر بعدی ایشون رو میرم و ازشون خواهش میکنم با ساختن نمایشهای بهتر همچنان ما را به تاتر امیدوار کنن