از چشمانم
شبدر میروید
و بوی خفیف عطرت
تمام ریزگردهای غوطه ور را
بادبادک پرانیِ کودک شُش هایم
میهمان میکند
و دستانم
چنگِ خاک را
راستپنجگاه میزند
فقط ابرها
تخت خوابم را
صاعقه میزنند
و آسمان
قوطی سبز چوب کبریت
میبارد