افلاطون: عوام یه مشت گمراهان جبری ن! کافیه به خاطر یه جریان سیاسی و حزبی انتریکشون کنیءاز هرآنچه تا دیروز مثل ناموس و دین براشون با ارزش و مقدس بوده دست می کشن . حالا از اینکه یه مشت سوفیست کلاش دارن تنبلی های ذاتی شون رو توجیه می کنن معلومه که لذت می برن و پول هم می دن.

تئودوته : (به آریستیپوس) این هایی که افلاطون گفت یعنی چی؟
آریستیپوس : افلاطون می شه برای اینهم توضیح بدی؟
افلاطون: مثل سکون در برابر حوادث که عوام اسمش رو می ذارن تقدیر و مشیت خدایان!
تئودوته: یعنی خدایان در سرنوشت آدم ها نقشی ندارن؟

سقراط: کدوم خدایان تئودوته؟ خدا تویی....خدا منم....خداءافلاطونه که نسبت به جهان و هستی و انسان دارای اندیشه ست.