بنده اجرای ارسباران را دیده‌ام. متنِ مک‌دونا فوق العاده و سرشار از جزئیات و ایماژهایی است که به یک کارگردانِ خلاق و جسور نیاز دارد که بتواند فضاهایش را بسازد و اگر خیلی کارش خوب باشد، نگاهِ خود را به این دنیا و شخصیت‌هایش بیاورد. اما شخصا تا به امروز اجرای خوب و قابل توجهی از متن‌های مک‌دونا ندیده‌ام. از اجرای نه چندان خوبِ معجونی از ستوان اینیشمور بگیرید تا کار یعقوبی. مردِ بالشی‌ای که من در آن سال با آن مواجهه شدم، عاری از جزئیاتی بود که انتظارش را داشتم. کارگردانی در مقابل متن کم می‌آورد. میزانسن‌ها در ساده‌ترین شکل ممکن، بدون تصویر سازی و کاملا متکی بر بازی‌هایی که جز پیام دهکردی، بقیه چنگی به دل نمی‌زدند.
حال با توجه به عوض شدن ترکیب بازیگران، و با توجه به تجربه بسیار بدی که از دیدن فیلم " خشکسالی و دروغ" داشتم و تنها دلیلِ دیدن فیلم برایم حضور یعقوبی بود، انتظاری از این نمایش ندارم. محمد یعقوبی هم‌چنان برای من در " زمستان 66 " و " دل‌ سگ" خلاصه می‌شود و در طی این سال‌ها از این دو اجرا جلوتر نیامده.