اجرای افتتاحیه این نمایش رو دیدم
فکر می کنم نمایشنامه اتوبوسی به نام هوس اثر تحسین شده تنسی ویلیامز اونقدری اغوا کننده باشه تا مخاطبان زیادی رو برای دیدن این نمایش به سالن بکشه و نیازی به تعریف بیشتر نداره . تماشاگر با یک اجرای کلاسیک تیاتری مواجه میشه و با اینکه بازی ها در مجموع خوب هستند و از نظر من بازیگر نقش بلانش خیلی خوب از عهده ایفای چنین شخصیت پیچیده ای برآمده اما چیزی که برای من جالب نبود و توی ذوق مخاطب میزد این بود که کارخالی از ابتکار و خلاقیت برای اجرای نمایش بود و میشه گفت تقریبا یک کپی کامل از فیلم ساخته الیا کازان بود برای مثال بازیگر نقش استنلی دقیقا با لباس ها و تم بازی مارلون براندو ایفای نقش داشت و گویا کلا این نمایش فاقد دراماتورژ بود!!!
از نظر داستانی و منطق روایی نمایش میشه گفت از کارهای اقتباسی دیگه بالاخص فیلم بیگانه بهرام توکلی بهتر بود.
در کل نمایش خوبی بود و به گروه سازنده خسته نباشید عرض می کنم .
امیدوارم سالن های خصوصی دارای استاندارد های لازم برای اجرا شوند.