بنظرم اغراق زیادی در مورد این نمایش شده بود و من واقعا نفهمیدم این همه استقبال دقیقا بخاطر چی بود... تکرار قصه های چخوف ... و بازی یکنواخت بازیگر ... تماشاخانه پالیز هم که در بی احترامی به مخاطب سنگ تمام گذاشته... لحن بد مسئول مربوطه در مورد خاموش کردن موبایل ها ( که البته بعضی دوستان اصلا اهمیتی ندادند و تلفن هاشون در مدت نمایش زنگ خورد.... اون هم با صدای بسیار بلند ) و فروختن بلیط روی سکوها و کف زمین.... با وجود این جمعیت مشتاق چشم دوخته به صحنه روی سکو ها و کف زمین متاسفانه مجالی برای خارج شدن از سالن در بین اپیزودها پیدا نکردم و مجبور شدم نزدیک به دو ساعت ( با احتساب تاخیر ) فشار صندلی جلویی به زانوها و صدای خنده بلند و زننده بعضی از تماشاگران رو تحمل کنم و نهایتا با سردرد از سالن خارج شوم.... یک تجربه ناخوشایند و نا امید کننده...