نمایش «ماتریوشکا»ی پارسا پیروزفر

یک غافلگیری تمام‌عیار

هوشنگ گلمکانی:

نمایش «ماتریوشکا»ی پارسا پیروزفر وجهی دیگر از استعداد این بازیگر را که در سینما ندیده بودیم نشان می‌دهد؛ وجه طناز او را.
«ماتریوشکا» که متن آن را هم خود پیروزفر نوشته و کارگردانی کرده، ترکیبی از هشت قصة آنتون چخوف است که با افزوده‌هایی از پیروزفر به شکل هنرمندانه‌ای ... دیدن ادامه ›› با هم ترکیب شده‌اند. متنی که با رعایت ظرافت طنز چخوفی، شیرینی دلپذیری در اجرای روی صحنه دارد. نمایش در شکل کنونی اثری اپیزودیک است که مانند آثار اپیزودیکی که به‌خصوص در سینمای دو دهه اخیر دیده‌ایم علاوه بر پیونده‌های مضمونی، پیوند ساختاری هم میان داستان‌های مختلف برقرار شده است. هر چه هم که نمایش جلوتر می‌رود محکم‌تر می‌شود و این شیوه اجرا بیش‌تر جا می‌افتد و در داستان‌های آخر به اوج می‌رسد.
اما غافلگیری «ماتریوشکا» این است که یک «وان من شو» اساسی است و همه نقش‌های داستان‌ها را خود پیروزفر یک‌تنه با انرژی و اعتمادبه‌نفس قابل تحسینی بازی می‌کند؛ با ایجاد تفاوت‌های لازم در لحن و کلام و میمیک و موقعیت. تعداد شخصیت‌ها هم آن قدر زیاد است که نتوانستم بشمارم‌شان. از کوچک و بزرگ، و حتی یک سگ! عنوان نمایش نیز با هوشمندی انتخاب شده است. در واقع این نمایش حکم همان عروسک‌های جادویی روسی را دارد که مدام از دل هر عروسک، عروسک دیگری درمی‌آید.
غافلگیری دیگر هم البته تماشاخانة پالیز است که چند ماه است افتتاح شده و هر شب با چهار اجرا در دو سالن آن، غلغله است. در محلی مناسب، همراه با کافه و رستوران و فروشگاه محصولات فرهنگی در خودش و مکان‌های گذران اوقات فراغت در اطرافش. خیلی زیبا و خوش‌سلیقه، که البته هنوز جای کار بیش‌تر روی جزییاتش هم دارد.

منبع نقد: آقاى گلمکانى صفحه تلگرام ماهنامه فیلم .