درباره آرنولد کرامبِک قاتل زنجیره‌ای زنان

حمید جعفری

روزنامه‌نگار

1 خبرنگاران و روزنامه‌نگاران حوزه اجتماعی و شاید جنگ می‌توانند در معرض آسیب و عوارض تهیه یک گزارش یا مصاحبه باشند. حالا این گزارش می‌خواهد از بازسازی صحنه یک قتل با حضور قاتل باشد یا گفت‌و‌گو با کسی که به صورت چند زن اسید ریخته است. درست بعد از اینکه به تماشای تئاتر باغبان مرگ نشستم این موضوع به‌ذهنم رسید که خبرنگاران و روزنامه‌نگاران با چه مخاطراتی روبرو هستند.

2 باغبان مرگ داستانی است از پاترک مک گراث. داستان حکایت قاتلی زنجیره‌ای ... دیدن ادامه ›› است به‌نام آرنولد کرامبِک که به‌جرم قتل 25 زن در زندان منتظر اجرای حکم اعدام است و زن روزنامه‌نگاری از میان داوطلبان مصاحبه با آرنولد موفق به گفت‌و‌گو با او می‌شود. محمد چرمشیر اقتباسی از این داستان را به‌همراه سه نمایشنامه دیگر منتشر کرده است. داستان و البته در اینجا نمایشنامه‌ را آروند دشت‌آرای کارگردان جوان و خوش‌ذوق به‌روی صحنه آورده است. زن روزنامه‌نگار (تریسی کندی) با بازی مارین ون هولک بازیگر جوان هلندی که عجیب به فارسی مسلط است، با آرنولد درباره قتل زنان صحبت می‌کند. قاتل اطلاع دقیقی از روند قتل زنان علی‌رغم کنجکاوی روزنامه‌نگار جز اینکه همه مقتولان را مسموم کرده است، نمی‌دهد. شاید تا میانه نمایش گمان بر این باشد که قرار است از پرونده‌ایی جنایی و یک روش مشترک قتل در تمام قتل‌ها رمزگشایی شود. اما این اتفاق نمی‌افتد و نام باغبان مرگ و قصه نمایش همچنان مخاطب را دچار ابهام می‌کند. اگرچه پایان نمایش خیلی سریع اتفاق می‌افتد اما اقتباس چرمشیر و اجرای آن روی صحنه چنان است که تا پایان نمایش به مخاطب کمکی به رفع ابهام نمی‌کند اما در آخر یک‌باره او را شوکه می‌کند. بیراهه رفتن قاتل با بازی آتیلا پسیانی چنان است که مخاطب را گیج می‌کند اما همین بیراهه رفتن قاتل ضربه آخر را به تماشاچی محکم‌تر می‌کند. برای من روزنامه‌نگار دیالوگ‌ها و سئوال و جواب‌ها میان تریسی کندی و قاتل چنان رفت و برگشتی و منسجم است که انگار در حال خواندن مصاحبه‌ای چالشی و واقعی بودم.

3 چند سال پیش کریستین چوبوک تصمیم به تهیه گزارشی با موضوع خودکشی با اسلحه می‌کند. نتیجه تحقیقات او در مصاحبه با کلانتر محلی این است که استفاده از اسلحه کالیبر 38 و شلیک گلوله به سر یکی از روش‌های متداول خودکشی در منطقه است. وقت اجرای زنده و تلویزیونی، چوبوک بعد از اینکه گزارشی درباره تیراندازی در یک رستوران می‌دهد و می‌گوید: «حالا توجه شما را به یک خودکشی زنده در این بخش خبری جلب می‌کنم!»
اسلحه را روی شقیقه‌اش می‌گذارد و شلیک می‌کند. چندی پیش گزارشی در مجله مجله روزنامه‌نگاری آمریکا (AJR) چاپ شد که نشان می‌دهد اندوه ذهنی ناشی از پوشش خبری جنگ، قحطی، قتل و ضرب‌وشتم حتی می‌تواند خبرنگاران کهنه‌کار را تحت‌تاثیر قرار دهد. روزنامه‌نگارانی که داستان‌های وحشتناک و آسیب‌های اجتماعی را پوشش می‌دهند کابوس‌های شبانه، بی‌خوابی، فلش‌بک‌هایی به حادثه و سایر عوامل اختلال‌های استرس را تجربه می‌کنند. حالا برگردید به‌نمایش باغبان مرگ و فرض کنید به‌عنوان یک روزنامه‌نگار فرصت مصاحبه با یک قاتل زنجیره‌ای را دارید...
روزنامه ایران