یک نمایش متوسط تا ضعیف. از آقای آذرنگ بعید بود که شروع به تکرار خودشون بکنند. به نظر من ایشون قبلا یک نسخه بسیار بهتر از این نمایش رو در "خنکای ختم خاطره" ساخته بودند. من به جز یکی دو تا از بازیها نکته قابل توجهی در کل نمایش ندیدم. نحوه روایت داستان خیلی دم دستی بود. اصلا با هیچ کدوم از قصه ها چندان ارتباط برقرار نکردم. بعضی از قصه ها رو که اصلا نمیتونستم بفهمم. مثلا قصه نادر و یاسر که دختربچه لالی هم داشتند به نظر من واقعا بی معنی بود. ضمنا کدوم فرد لالی برای ارتباط برقرار کردن با بقیه جلوی مادرش بال بال میزنه تا اون به جاش برای بقیه یک انشای بلند بالا بخونه? کل نمایش یه سواستفاده از احساسات تماشاچی بود.