در کل نمایش خوبی بود. به جرئت میگم شاید تا چهل و پنج دقیقه بعد از شروع نمایش با خودم میگفتم بعد از مدتها یک نمایش فوق العاده دارم میبینم. در واقع همه چیزی که یه نمایش رو عالی میکنه داشت. سناریو قوی و حرف هایی که در دل این سناریو میخواست به مخاطب منتقل کنه و این حرفا به بهترین شکل ممکن روی مخاطب اثر میگذاشتن.
بازی معصومه رحمانی خیلی خیلی خوب بود. کاملا اون شخصیتی که باید رو نشون میداد و اصلا حس نمیکردی این نقشه نه واقعیت!
روایت فلاش بک ها و خاطراتی هم که هر کدام از خواهر ها در جاهایی به یاد می آوردند بسیار نوآورانه بود.
در کل هر چند آخر نمایش حداقل برای من کمی گنگ و نامفهوم شد و حتی تا حدی کسل کننده ولی نمایش، نمایش خیلی راضی کننده ای بود.