جناب مهدی خسروی اصلا باهاتون موافق نیستم که خنداندن ایرانی ها مخصوصا در این عصر کار سختی باشه..به نظرم ازقضا ما ایرانی ها خاصه در این زمان به هرچیزی میخندیم....از دردناک ترین موضوعات سیاسی گرفته تا اقتصادی و فرهنگی و همه چیز....اتفاق خوب بیفته ازش جوک میسازیم و برای هم میفرستیم... اتفاق بد بیفته بازهم همینطور (چه بسا که تو موقعیت های اینچنینی بد از مرگ و کشتار و بدبختی گرفته الی اخر این جوک سازی و بذله گویی مون هم بسامد بالاتری پیدا میکنه) برای درک این مطلب هم کافیه فقط به پیام هایی که تو مواقع بحرانی و عذاب اور بینمون رد و بدل میشه یه نگاه بندازیم.... یا بهتره به فیلم هایی که اکران میشند یه نگاه بندازیم تا بهتر متوجه بشیم...(فکر میکنم نام بردن فیلم ها بجا نباشه)ولی من معتقدم ما ....همه ی ما... مردمی هستیم که بشدت نیازمند شادی و خنده هستیم....ولی فضا و موقعیت ش رو نداریم...به همین جهت به هرچیزی که اسم طنز و کمدی رو یدک بکشه میخندیم...حتی اگر خنده دار نباشه.... و من اسم این موقعیت خاص رو "توهم خنده" گذاشتم..