در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال مهدی خسروی | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:58:10
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
من به پیشنهاد دوستی این نمایش رو دیدم.
ایده‌ی‌جذاب:سه روایت موازی از زندگی و نیستی .هر داستان، تکمیل کننده، زمان بعدی.ایده سال ها، در بالای دریچه ورودی هرزندگی خوب بود.درسته برخی دیالوگ ها توو روایت های هم زمان هم، گم میشد و شنیده نمیشد، اما خط داستانی رو بهم وصل می‌کرد و کمک به فهم داستان داشت. در انتهای اجرا، این مکث بین بیان دیالوگ های موازی خیلی بهتر بین بازیگران دیده شد. موتیف کلامی هم اواخر کار در سه روایت خیلی خوب بهم چفت شده بود.
اجرا خوب:کار سخت در محیط کوچیک با اکسسوار و لباس زیاد ومیزانسن 12،13 بازیگر.

بازی ها: واقعا توقع م بهتر از این بود.
مدت زمان طولانی اجرا و صندلی های سالن می تونست مناسب تر باشه.
بیان برخی دیالوگ‌ها با ذهنیت‌م هم خوانی نداشت، شاید با ردفلگ ها ی دهه 60 ی من اینطوری بود.


قابل پیشنهاد به دیگران : شاید
ممنون که وقت گذاشتید و نظرتون رو برامون نوشتید 🙏🏻
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
همیاری عزیز ، نقشه سالن و بازگشایی خرید روز های آتی ( هفته های بعد ) چرا نداریم . قربان لطفتان ، پیگیری فرمایید
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
پر دیالوگ ، کم موقعیت ! قصه آدم هایی که به هم میرسند و از هم رد می شوند . برای نسل جوان امروز جذاب و کاملا کمیک . بازی افشاریان عین جنس بیخیالیست .
لذت ببرید از دیدن فیلم متفاوت
الهه الف، یاسمن پورمهران، نوبادی و Neda7 این را خواندند
امیرمسعود فدائی و soheil این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خنداندن ایرانی ها ، مخصوصا در عصر فعلی ، کار سختی است . علی الخصوص که بخوای به جلف کاری نرسی
حجم و تعدد دیالوگ های پر حاشیه و بعضا بازی با کلمات دو پهلو ادبیات فارسی ، گاهی فرصت اندیشیدن را می گیرد . شاید به خاطر گرته برداری ادبی از متن اصلی باشد
بازی ها خوب ، به خصوص تسلط سر کار خانم ادبی و نقش افرینی متفاوت از پژمان خان جمشیدی ، کنار صحنه ارایی دقیق و خلاقانه ، سبب می شود نمایشی جذاب برای زوج های جوان و دختران باشد . اگر دیکتاتوری نباشد ، این نمایش نیاز به محدودیت های سنی دارد . با تشکر از خسرو احمدی که کارگروهی را خوب می فهمد
یاسمن پورمهران این را خواند
امیرمسعود فدائی و مهدی جوانی این را دوست دارند
جناب مهدی خسروی اصلا باهاتون موافق نیستم که خنداندن ایرانی ها مخصوصا در این عصر کار سختی باشه..به نظرم ازقضا ما ایرانی ها خاصه در این زمان به هرچیزی میخندیم....از دردناک ترین موضوعات سیاسی گرفته تا اقتصادی و فرهنگی و همه چیز....اتفاق خوب بیفته ازش جوک میسازیم و برای هم میفرستیم... اتفاق بد بیفته بازهم همینطور (چه بسا که تو موقعیت های اینچنینی بد از مرگ و کشتار و بدبختی گرفته الی اخر این جوک سازی و بذله گویی مون هم بسامد بالاتری پیدا میکنه) برای درک این مطلب هم کافیه فقط به پیام هایی که تو مواقع بحرانی و عذاب اور بینمون رد و بدل میشه یه نگاه بندازیم.... یا بهتره به فیلم هایی که اکران میشند یه نگاه بندازیم تا بهتر متوجه بشیم...(فکر میکنم نام بردن فیلم ها بجا نباشه)ولی من معتقدم ما ....همه ی ما... مردمی هستیم که بشدت نیازمند شادی و خنده هستیم....ولی فضا و موقعیت ش رو نداریم...به همین جهت به هرچیزی که اسم طنز و کمدی رو یدک بکشه میخندیم...حتی اگر خنده دار نباشه.... و من اسم این موقعیت خاص رو "توهم خنده" گذاشتم..
۰۵ اردیبهشت ۱۳۹۶
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیروز در اولین روز اجرا کار رو دیدم. اگر تاتر بین خوبی باشید فاصله کار دانشجویی و تاتر حرفه ای رو متوجه میشید. خنداندن کار سختیه . . .
بازیهای خوب کنار متن منسجم می خواد . صحنه ارایی و تنظیم موسیقی و ..... واقیعتش باید از اثار دانشجویی ایینی سنتی حمایت کرد . الان وقتشه
امکان خرید چرا فعال نیست ؟ اگر از طریق تیوال عزیز امکان تهیه فراهم نمی شود راهنمایی کنید برای ابتیاع چه کنیم ؟
مهدی خسروی این را خواند
سپاس بر امیر مسعود خان
۱۷ مرداد ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تشکر ویژه از جناب رضائی که با راهنمایی و پیگیری خوبشان بلیطِ اشتباه صادر شده از تیوال را به زمان مناسب دیگه ای برای من و همسرم جابجا کردند.بعد از فضای جذاب موزه ، نمایش یک ساعته اصلا به چشمم نیامد از بس خندیدیم و شاد ماندم. .... فهمیدم چرا اساتیدی چون دولت ابادی ، آدینه و .... این نمایش را پیشنهاد کردند. گاهی یاد طنازی و خنده های نمایش « مورچه داره » افتادم و گاهی به یاد زنده یاد مرتضی احمدی با ادبیات کوچه ، شادمانانه دست زدم. حیف نمایش تمام شد . حیف تصویر برداری صورت نمی گیرد که بعد سالها ، دوباره ببینم اش . حیف که زنان در ایران محدود می مانند و .....
گروه نمایش ، سپاس
علی عبدالرحیم این را خواند
آریان رضائی و گروه تیاتر آرین این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید