«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
همیاری عزیز ، نقشه سالن و بازگشایی خرید روز های آتی ( هفته های بعد ) چرا نداریم . قربان لطفتان ، پیگیری فرمایید
پر دیالوگ ، کم موقعیت ! قصه آدم هایی که به هم میرسند و از هم رد می شوند . برای نسل جوان امروز جذاب و کاملا کمیک . بازی افشاریان عین جنس بیخیالیست .
لذت ببرید از دیدن فیلم متفاوت
خنداندن ایرانی ها ، مخصوصا در عصر فعلی ، کار سختی است . علی الخصوص که بخوای به جلف کاری نرسی
حجم و تعدد دیالوگ های پر حاشیه و بعضا بازی با کلمات دو پهلو ادبیات فارسی ، گاهی فرصت اندیشیدن را می گیرد . شاید به خاطر گرته برداری ادبی از متن اصلی باشد
بازی ها خوب ، به خصوص تسلط سر کار خانم ادبی و نقش افرینی متفاوت از پژمان خان جمشیدی ، کنار صحنه ارایی دقیق و خلاقانه ، سبب می شود نمایشی جذاب برای زوج های جوان و دختران باشد . اگر دیکتاتوری نباشد ، این نمایش نیاز به محدودیت های سنی دارد . با تشکر از خسرو احمدی که کارگروهی را خوب می فهمد
دیروز در اولین روز اجرا کار رو دیدم. اگر تاتر بین خوبی باشید فاصله کار دانشجویی و تاتر حرفه ای رو متوجه میشید. خنداندن کار سختیه . . .
بازیهای خوب کنار متن منسجم می خواد . صحنه ارایی و تنظیم موسیقی و ..... واقیعتش باید از اثار دانشجویی ایینی سنتی حمایت کرد . الان وقتشه
امکان خرید چرا فعال نیست ؟ اگر از طریق تیوال عزیز امکان تهیه فراهم نمی شود راهنمایی کنید برای ابتیاع چه کنیم ؟
تشکر ویژه از جناب رضائی که با راهنمایی و پیگیری خوبشان بلیطِ اشتباه صادر شده از تیوال را به زمان مناسب دیگه ای برای من و همسرم جابجا کردند.بعد از فضای جذاب موزه ، نمایش یک ساعته اصلا به چشمم نیامد از بس خندیدیم و شاد ماندم. .... فهمیدم چرا اساتیدی چون دولت ابادی ، آدینه و .... این نمایش را پیشنهاد کردند. گاهی یاد طنازی و خنده های نمایش « مورچه داره » افتادم و گاهی به یاد زنده یاد مرتضی احمدی با ادبیات کوچه ، شادمانانه دست زدم. حیف نمایش تمام شد . حیف تصویر برداری صورت نمی گیرد که بعد سالها ، دوباره ببینم اش . حیف که زنان در ایران محدود می مانند و .....
گروه نمایش ، سپاس