من این نمایش رو در اولین شب اجرا دیدم و لذت بردم. بازی ها در تناسب بازیگریِ هر یک از بازیگران درست و درخور با بازی درخشان خانم پناهی ها که حسن ختام به جایی برکُل روایت هاست. طراحی صحنه مینیمال و مناسب، به کارگیری به جای موسیقی در همراهی و تاکید بر قصه ها، ریتم خوب روایت ها و اتمام به موقع، همه و همه در مجموع کار شسته رفته و خوبی رو باعث شدند.
تنها نکته آزار دهنده فروش بلیط های خارج از ظرفیت آن هم در شب اول اجرا بود که متاسفانه گویا شیوه عادی سالن های جدید التاسیس شده است که نه تنها باعث تاخیر حدود 20 دقیقه ای در شروع اجرا شد بلکه به نوعی بی احترامی به مخاطبی است که روزها پیش از شروع اجرا بلیط تهیه می کند. دست اندرکاران محترم نمایش ها باید به استانداردهای سالن های نمایش توجه داشته باشند و اینکه تنها مساله پیدا کردن جایی برای نشستن نیست بلکه هر سالن بر اساس گنجایش مشخصی طراحی می شود و سیستم های تهویه و شرایط ایمنی نیز باید پاسخگوی تعداد افراد باشد. متاسفانه مجموعه تئاتر مستقل تهران حتی در سالن انتظار هم گنجایش حضور تماشاگران را ندارد و خدا می داند که در صورت وقوع حوادث غیر مترقبه و نیاز به خروج اضطراری از سالن با این همه تماشاچی خارج از ظرفیت چه فاجعه ای رخ خواهد داد. ای کاش مدیران مجموعه های جدید در کنار تمایل به فروش بیشتر کمی هم به فکر مخاطبان تئاتر باشند و کمتر اندیشه های سوداگری را به حوزه های فرهنگی وارد کنند.