متن های نغمه ثمینی همیشه در عین اینکه موضوع عام و ساده ای رو مثل طلاق در این نمایش پیش میگیرن، اونقدر ذهن آدم رو مشغول میکنن که موضوع های ساده سخت و پیچیده و عجیب به نظر میاد که شاید جذاب ترین قسمت کارهاشون باشه.
کارگردانی کار خیلی متفاوت بود با تمام نمایش هایی که دیده بودم، دکور صحنه هم واقعا جالب و نو بود، خیلی ایده ی جذابی بود.
و البته بازیگرهاش، صابر ابر و الهام کردا که هر دو از بهترین های تئاترن و مثل همیشه نقششون رو خیلی خوب منتقل کردن. و علی شادمان، کسی که من همیشه بهش باور داشتم، اونقدر توی نقشش فرو میره و دیالوگ ها رو فوق العاده بیان میکنه که آدم رو به وجد میاره.
ده دقیقه ی آخر کار خیلی جذاب بود برام. پیشنهاد میکنم حتما تو همین هفته ی باقی مونده هر جور شده برید و ببینید.