برای من که اجرا رو قبلا توی اردیبهشت ماه دیده بودم و کاملا با فضا و داستان آشنا بودم، دیدن دوباره ی زهرماری باز هم لذتبخش بود. به جرات میتونم بگم کار خیلی پخته تر و واقعی تر از دفعه ی قبل شده بود و نقش ها توی وجود بازیگرا تثبیت شده بودن.
تغییر بازیگر نقش حلیمه کاملا حس میشد و من به شخصه خانم مهدوی رو توی این نقش بیشتر دوست داشتم. اضافه شدن و حذف چند تا دیالوگ هم کاملا قابل تشخیص بود و من دیالوگ هایی که اضافه شد رو عامل طبیعی تر شدن داستان میدونم ولی حذف دیالوگی که من خیلی زیاد دوستش داشتم و تا لحظه ی آخر منتظرش بودم رو تنها نقطه ی منفی زهرماری جدید میدونم که البته کاملا مشخصه دیالوگ به اون خوبی چرا و به صلاحدید چه کسانی حذف شده.
برای من دهه هفتادی، زهرماری شاید تا الان از بهترین تئاتر های چند سال اخیر بوده و من داستانشو با تمام وجود درک میکنم چون با تک تک شخصیت ها، به خصوص میلاد، و اتفاقات توی داستان رو سر و کار دارم و به چشم دیدمشون؛ فقر، بی غیرتی و در کنارش باغیرتی، دورویی، منفعت طلبی، بی تفاوتی، بی هدفی و ... رو توی دنیای امروز و نسل امروز میشه لمس کرد و زهرماری دقیقا همین موضاعات رو به نحوه ی خیلی هنرمندانه ای روایت میکنه.
به نویسنده های کار خیلی خسته نباشید میگم برای متن خوب و نزدیک به واقعیتی که نوشتن و البته آقای احمدی عزیز برای کارگردانی حرفه ای و پر از تحرکی که انجام دادن. همچنین بازیگرای خوبی که زهرماری داره باعث میشه کمترین ایرادی رو نشه از بازی ها گرفت.
من هر دو دفعه از دیدن این نمایش لذت بردم و تا جایی که تونستم دیگران رو ترغیب کردم تا زهرماری رو از دست ندن؛ دیدن زهرماری رو، برای یک بار ... دیدن ادامه ›› هم که شده، برای کسی که چشماش رو نبسته و میدونه چی داره سرش میاد لازم میدونم. امیدوارم کسی که نظر غیرحرفه ای من رو خونده ترغیب شده باشه که برای دیدن این نمایش اقدام کنه.
با آرزوی موفقیت برای تمام عوامل کار.

ببین اگه بچه ت پسر شد، بندازش که نشه یکی مثل ما بی غیرت...
ولی اگه دختر شد، نگهش دار اسمشو بذار یاقوت.