دروغ بیشتر منو یاد انسوی آینه انداخت که نویسنده اون هم زلر هست و چقدر تم نمایشنامه هاش تا حدودی شبیه به هم هست (تا جایی که من کارهاشو دیدم).
تئاتر
... دیدن ادامه ››
با بازی افشین هاشمی جون گرفته بود ، بازی هاشو همیشه دوست دارم ، مثه علی سرابی یه تنه صحنه رو میچرخوند ولی بقیه بازیگرا به نظرم فوق العاده سرد و بی روح بودند
یه پایان باز که تماشاگر خودش به فکر بره و بگه پس اخرش چی شد،خیانت بود یا نبود دروغ بود یا نبود
[تضادای توی تئاترو دوست داشتم] .ولی یه سری از شوخیاش توی ذوق میزد یکیش مثلا ایرانیزه کردن متن(نوشیدنی های مجاز-بریمشمال!)که من اصلا دوست نداشتم انگار متنی بود که کمدی نبود ولی به زور به عنوان یه تئاتر کمدی به تماشاگر غالب کردند که این کارو قطعا کارگردان انجام داده بود برای جذابیت بیشتر ، که کاش اینطور نبود چون به نظرم یه جاهاییش حتی غم انگیز بود ولی بعضی ها همچنان در حال خندیدن بودند.خود نمایشنامه رو دوست دارم خیلی به فضای الان جامعه و دغدغه های خیلی از خونواده های الان نزدیک بود و همین باعث میشد که تماشاگر راضی از سالن بیرون بیاد.
قطعا بحث بعد از نمایش با عوامل بازیگران و کارگردان اور مفید بود.خسته نباشید به همه عوامل اجرایی