تجربه کردن خوب است. سعی در اجرای متفاوت داشتن هم خوب است. اصلا همینطور باید باشد تا شکل های مختلف هنری ایجاد شود. دو نمایش قبلی آقای رمضانی اینگونه بود. بر خلاف این یکی که به شدت علاوه بر ضعف های زیاد، درگیر ژست هنری شده و گاهی من به عنوان مخاطب احساس میکنم به شعورم توهین شده است. یا مرا موجودی بی سواد می داند که نمایش در برابرم فخر بفروشد. جدا از بازی خوب نگار جواهریان، به شدت مایوس شدم از دیدن این نمایش.