نمایش را دیشب دیدم و دیدن آن را به همه توصیه میکنم.
دکور و موسیقی و بازی همگی و نه فقط آنها که میشناسیم عالی بودند. یک تلاش عالی دسته جمعی و به بار نشسته. جالب اینکه بازیگرانی را که در سینما متوسط میدانیم در صحنه تئاتر چقدر عالی ظاهر میشوند. سرشار از دیالوگ های ماندگار و دردناکترینشان: دلم تنگ شده برای سفاهت خودم که دارم از دستش میدم... تمام کمدی روزمره در یک سوم نهایی تئاتر به درام تلخی بدل میشود. تئاتر حدود دو ساعت و خورده ای طول میکشد و گذشت زمان را حس نمیکنید. چی بهتر از این؟
فقط یک نکته ذهن مرا به خود مشغول کرده: حجم شوخیهای جنسی بی مورد به نظرم بالا بود. این مدل شوخیهای جنسی آدم را بیزار میکند حتی از خنده ای که نمایش از تماشاگران میگیرد.