به گفته ی کارگردان گویا مقوله ی کودک آزاری نهفته در متن را میخواسنه برجسته تر کند( با توجه به اتفاقات اخیر در جامعه مان) اما آنچه که بیننده وقتی از سالن بیرون میاید در گیر نمی کند همین مقوله است. تر کیب چند نمایش مک دونا کمکی به درام اصلی نکرده. هیچ صحنه ایی با صحنه ی قبل توالی ندارد. گفتار بازیگران به خصوص کاتوریان یک نواخت است. در کل کارگردان نمایشنامه را با توجه گفته هایش در آوای تیوال اشتباه فهمیده. با اضافه کردن یک سری ادا و اصول که این روزها در تیاتر بسیار باب است نمی توان هر چیزی را به مخاطب خوراند. پیشنهاد میکنم جناب کارگردان به دانش خود بی افزاید و یک گروه نو پای جوان را این گونه به بی راهه نبرد.