استانیسلاوسکی جمله جالبی داره،میگه وقتی بازیگر های یک نمایشِ ارتباط شون با هم برقرار نباشه ارتباط شون با تماشگر هم برقرار نمیشه و این مشکل بزرگ این نمایشِ،اگر دنبال یه نمایشِ میگردید که همه ضعف هاش وو پشت قلمبه و سلمبه گویی پنهان بکنه و هر ابهام دراماتیک رو دلالت بر مسائل عمیق فلسفی بگزاره این خود جنسِ بنظرم وگرنه کل کانسپت این نمایشِ رو میشد در دو جمله عنوان کرد إلزامی به استفاده از ظرفیت تاتر نبود.