نمایشی از نویسنده ایی فوق العاده...متن نمایشنامه لحظه ایی مخاطب را به حال خود نمی گذارد و همراه می کند...در این میان با بازی دو بازیگر عالی نمایش بعضی از لحظات به شدت تاثیر گذار است. احمد ساعتچیان آنقدر بازی خوب از او دیده ایم که برای خودش صاحب سبک است. ولی بجستانی بازی درخشانی از خود در این نمایش ارائه می دهد. دوستانی که اهل فلسفه هستند حتما از این نمایش لذت خواهند برد.. نمایشی بر پایه دیالوگ بود اما اصلا خسته کننده نبود و خیلی روان اتفاقات به جلو می رفت. آرزوی موفقیت برای کارگردان جوان این نمایش خانم حیدریان دارم و امیدوارم نمایشنامه این اثر درخشان را به چاپ برسانند. در کل نمایش بسیار خوبی است.

پ.ن: از مدیریت جدید ارغنون نباید غافل شد. محیط خوبی را ایجاد کرده اند.