آقای تهرانی یک جست و جو گر و ماجراجوی تمام عیاره که فارغ از هر گونه جریانات غالب این روز های تئاتر ایران طرح پرسش می کند . این روز ها ، همه پاسخ ِ پرسش های از پیش تعیین شده را دارند و همان پاسخ ها را مدام برای خود و دیگران تکرار می کنند . اما تئاتر دو دلقک و نصفی تئاتر پرسش های تازه است . مثل تمام تجربه های دیگه ی آقای تهرانی ، مخاطب نه با تئاتری قراردادی و تکراری ، که با ماجراجویی تازه ای مواجه و با علامت سوال بزرگی از سالن تئاتر خارج می شه . تئاتری که بدون هر گونه داوری تنها امکان مشاهده را فراهم می کنه و بخشی از فرآیندی که طی می کنه با حضور مخاطب شکل می گیره . تئاتری که بر خودش نقطه نمی گذاره ، درنگ می کنه .
افتخار دارم شما رو نه صرفا به تماشای این تئاتر ؛ که به مواجهه با این تئاتر دعوت کنم ، نه یک بار ، نه دو بار که چندین بار و هر بار از منظری متفاوت .