ضمن احترام به کریستوفر نولان بزرگ این فیلمشو دوست نداشتم... یا فیلم حقیقتا در رساندن معنا و مقصود خویش آنچنان که باید هنرمندانه و گیرا عمل نمیکند یا فهم سینمایی و روانشناسانه من در حدی نیست که پی به تحلیل و درک چنین فیلم به ظاهر سهل اما ممتنعی ببرد...گنگ بودن شخصیتها (اگر قائل به شخصیت پردازی در فیلم باشیم) روابط نامفهموم بین نیروها درک سخت موقعیتهای مکانی و کم بودن دیالوگها و بی نتیجه ماندن از کشف حداقلی از طریق همان دیالوگهای اندک درکنار موقعیتهای زمانی مکانی متفاوت چیده شده در کنار هم کار را برای کندوکاو و درک فیلم حداقل برای بار اول سخت میکند...پس از فیلم عده ای معتقد به این بودند که جانمایه فیلم در مورد فوبیا وترس است نظر عده ای دیگر نشان دادن تقابل مرگ و زندگی و چگونگی مواجه با مرگ و فداکاری در لحظات آخر بود عده ای هم به پیام ارزشی و نمایش نقش اصیل انگلستان در طول جنگ جهانی دوم قائل بودند ...برای من حتی مرور ذهنی فیلم یکبار دیگر و با توجه به تک تک این استنباطها نتیجه قابل درک و مشخصی نداشت.... هرچند به لحاظ فرم و محتوی شاید قابل قیاس نباشد اما به شخصه فیلم کره ای "راه من" را از حیث نمایش واقعه ای تاریخی در طول جنگ جهانی دوم به مراتب بالاتر و جذابتر از فیلم نولان میدانم..