شهر من.. دیگه پرستویی نداره..
ای کاش چیزایی که از زبونش می‌شنیدم به زبان فرانسه بود تا باور نکنم هرچی که داره اتفاق می‌افته، تو کشور منه!
نارنجیغ، مونولوگی هست که به معضلات اجتماعی ایران پرداخته، اعتیاد و فساد و فقر منجر به فحشا و به واقع ملغمه‌ای از اینها. در کل نمایش غمگینی بود؛ خصوصا متنی که با صدای سجاد افشاریان آخر نمایش پخش می‌شه.
وجه تشابه این نمایش با ماتریوشکا فقط در فرمش بود، مونولوگی که یک بازیگر تمام بار نمایش رو به عهده گرفته و چند نقش رو اجرا می‌کنه؛ که خب همین موضوع به خودی خود توانمندی بازیگر رو می‌رسونه، اینکه ناگهان از یک شخصیت آروم، به یک شخصیت جوشی تغییر حالت بده مثلا. اما سایر موارد، نمایشنامه که در ماتریوشکا داستان‌های کوتاه چخوفه و در نارنجیغ یک داستان ایرانی، در ماتریوشکا غالب نمایش کمدیه و اینجا درام.. شباهتی به هم ندارند.