خوک ، فیلمی است با ایده و شروعی خوب . ایده ای که در یک سوم پایانی فیلم به هدر میرود . فیلم جدید مانی حقیقی به مراتب و در خیلی از موارد پایین تر از فیلم خوب " اژدها وارد می شود " بوده و نتوانسته بطور کامل ، موءلفه های
پست مدرنیسم را رعایت کند . (اما با این حال دوستش داریم)
فیلمساز در ایجاد اتمسفر و فضای موردنظرش تا حدودی موفق عمل کرده و با اغماض می توان گفت که توانسته مخاطب را وارد دنیای خاص (!) خود کند .
فیلم یک حسن معجونی خوب و به همان اندازه یک لیلا حاتمی بد دارد .
حسن معجونی که انگار خود نقش است و با آن شمایل و بیان منحصر به فردش ، فیلم را سرپا نگه می دارد . در این بین نباید از بازی خوب مینا جعفر زاده و سکانسهای خوب دونفره با فرزندش ( معجونی) ، که جزو معدود سکانسهای قابل قبول فیلم است ، غافل شد .