اینجا تنها درد و سکوت
تنها غلط های مکرر
در هجمه های دستورات نامتعالی
به سخره بردن بشریت
صلح حرف تکراریست
عملی در واژگان خود نمی بیند
و درد شاید عمیق می نماید
در پس حنجره رو به آزادی
نیستی اینجا و باز می دانم
آتشی به جانم افروزی
در صدای خس خس خاموشت
پیش چشمان خیس فرزندت
در نگاه رو به اتمامت
قلب رو به تحلیلت
چشمان خسته ام اما
تاب گریه ای ندارد باز
من گلوگاه توام این بار
با من امتحان کن نفس کشیدن را