خوشحالم که دیدن این نمایش رو از دست ندادم.
این نمایش نه تنها متنُ بازیُ دکورُ نورُ کارگردانی خیلی خوبی داشت، که توجه مخاطب رو به یک آسیب جانکاه اجتماعی هم جلب میکرد.
آیه کیان پور هم که اصلا بازی نمیکرد روی صحنه، داشت زندگی میکرد.
سپاس فراوان از همه بچه‌های این نمایش دیدنی.