در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | ف شاملو درباره نمایش سفیدبرفی و هفت کوتوله: من با توجه به اینکه به گفته ی دوستان در سایت زیاد نباید توقعمون رو از
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 23:46:43
من با توجه به اینکه به گفته ی دوستان در سایت زیاد نباید توقعمون رو از نمایش بالا می بردیم رفتم نمایش رو دیدم . بازی بازیگرا خیلی خوب و عالی بود کارگردانی و صحنه و لباس و دکور و همه خوب و عالی بود همینطور موسیقی واقعا زیبا بود.
اما مفهوم نمایش گنگ و برام نا مفهوم بود!!! شاید خیلی از مفاهیم به شکل استعاری بیان شده بود
اما همه این رو حداقل به راحتی متوجه نمی شدند.

یکی از کسانی که با من به دیدن این نمایش اومده بود البته کمابیش تئاتر می بینه آخر نمایش به من گفت: "انگار نمایش رو برای روز جهانی کوتوله ها ساخته بودند!"

شاید یکی از دلایل نا مفهوم بودن نمایش برای ما این بود که ما تا حالا تئاتر تجربی ندیده بودیم ! اما فکر می کنم اگر یه کم بیشتر دیالوگ به ... دیدن ادامه ›› نمایش اضافه می شد مفهوم رو بهتر می رسوند!
یه چیز دیگه که بیشتر از همه ی اینها باعث تعجب من شد این بود که تو سایت حدود 80 نفر این تئاتر را دوست داشتن و فقط 5 نفر نه! من نمی گم چرا دوست داشتن
اگر دوستانی که مفهوم نمایش رو کاملا درک کردن لطف کنن و یه کم اون رو باز کنن که ما هم بیشتر هدف نمایش رو بفهمیم ممنون می شم.
یه چیز دیگه هم اینکه برای ریورانس این نمایش که غالبا حرکت و موسیقی بود هیچ فکری نشده بود!!!

در نهایت خسته نباشید می گم به تمام عوامل این نمایش امیدوارم موفق باشید.
سفید برفی به روایت پوریا گلشناس :

ما در زندگی ناکامی های بسیاری را متحمل می شویم. حتی در کودکی خاطره انگیزمان فاصله و تبعیض را احساس کردیم. ما "متولد" شدیم و این تولید نه تنها با خواست و اراده ی ما صورت نگرفت بلکه در جبری نا بهنگام خود را در فضایی یافتیم که که در آن تولید شده بودیم. ما از همان ابتدا در یافتیم که با بعضی بچه های دیگر متفاوتیم، و به آن ها حسادت کردیم. بزرگتر که شدیم کوشیدیم با شور نوجوانانه مان، پر غرور و پر انگیزه با این روند بجنگیم. ما کوشیدیم با اراده از سد هایی که سرنوشت ما را جبرگونه می سازد خود را رها کنیم و در پی آزادی اختیار "تکاپو" کردیم و چه تکاپوی دردآوری. با هستی و طبیعت مان، با طبقه ی اجتماعی مان جنگیدیدم تا بتوانیم وجودمان را ثابت کنیم. اما کی در این "مسابقه" نا برابر پیروز بوده ایم؟ قدرتمندان ... دیدن ادامه ›› ما را همچون اشیای بی ارزشی بیرون انداختند و همه روحیه ما بر باد رفت. ما "رنج" بردیم زیرا تنها ناکامی ها بود که ما را در برابر انسان های غول پیکر همراهی می کرد. سرمایه داری ما را نابود کرد. در همه ی هستی مان، در اینکه حتی به خاطر طبقه اجتماعی مان نمی توانستیم دل زنی را که دوست داشتیم به دست آوریم رنج بردیم. ما به مهره های دست سرمایه داران تبدیل شدیم: ما کار می کردیم و دستمزد اندکی می گرفتیم، در حالی که آن ها کار نمی کردند و دست مزد هنگفت می گرفتند. تقریبا به این شرایط رضا دادیم. دربرابر زندگی کوچکمان تسلیم شدیم؛ با ماشین های کوچکمان در ساختمان های کوچک مان و در همه ی ابعاد زندگی مان که هم چون خودمان کوتوله اند با کوتولگی مان کنار آمدیم. شاید دیگر اصلا آن رنج تکاپو را به فراموشی سپردیم و به زندگی همان طور که هست تن دادیم.

این روزها به دشواری می توان گفت یک اثر هنری ایجاد شده است که کاری جدید و متفاوت است. بسیاری از تیاتر هایی که امروز به ظاهری عجیب و غریب روی صحنه می روند، به بهانه ی اینکه نام پسا مدرنیسم رابه یدک می کشند از هر کار احمقانه ای دریغ نمی کنند. سفید برفی و هفت کوتوله را می توان اثری پست مدرن دانست که فرم های فوق العاده ی اکسپرسیونیستی در آن دیده می شود. با شجاعت می توان گفت: این یک کار جدید در ورطه ی رو به نابودی تیاتر کشورمان است. تجربه ای جدید است که آدم می تواند پس از تما شای آن با شگفتی بگوید: یک تیاتر متفاوت از یک هنرمند خلاق. این تیاتر نه حتی یک تیاتر در معنای معمول آن است. اثری است که در آن هنر های تجسمی نقش عمده ای دارد و اشکال آن به گونه ای بسیار هنرمندانه در آن به کار رفته است. به کلی من با تماشای دوباره ی این اثر آن را یک اثر هنری فاخر یافتم که گروه خلاقش برای ساخت آن زحمات فراوانی را متحمل شده است، چنانکه پس از دو سال تمرین تازه هم اکنون آن را روی صحنه برده است. تماشای آن را از دست ندهید.


۲۰ شهریور ۱۳۹۰
با نقد وتحلیل پوریا و نظرات محمد مهدی احدی موافقم.نواوری در تئاتر ( بدون ادا و اصولهای معمول )و در راستای گسترش تئاتر مفهومی و محتوائی قابل تقدیر و حمایت است . تا شاهد پیشرفت سطح تئاتر و خلاصی از نمایشهای ( حتی فیلم وسایر هنر های ) سطحی و بدون بار معنائی باشیم .
۲۴ شهریور ۱۳۹۰
محمود دولت آبادی از نویسندگان صاحب نام کشورمان یکشنبه (13 شهریور ) بعد از پایان اجرای نمایش سفید برفی و هفت کوتوله از کارگردان این اثر نمایشی تقدیر کرد و گفت : مدت ها بود که برای دیدن تئاتر اقدام نکرده بودم اما با دیدن این اثر نمایشی در تالار قشقایی باید به گروه نمایشی به خاطر اجرای چنین اثری تبریک بگویم چرا که توقع دیدن چنین اجرای خوبی را نداشتم .
وی به کارگردان این نمایش گفت : بسیار خوشحالم که شما خط فکری خود را در اجرای نمایش های بی دیا لوگ پیدا کرده اید و امیدوارم به راه خود در این مسیر ادامه بدهید.


۲۴ شهریور ۱۳۹۰
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید