دیکتاتور عاشق نه دیکتاتور داشت و نه عاشق
نه سر داشت و نه ته
شوخی های جنسی بی شماری داشت که بدون هدف خاص (حداقل از دید من مخاطب) مث بذری پاشیده شده بودن رو صحنه به این امید که از هرکدوم خنده ای درو بشه
هجوی بود نخ نما
اتفاقاتی که میوفتاد بی ارتباط بودن با هم و حجم شوخی های بی نمک +18 چنان بالا میزد که حداقل برای من نه تنها خنده رو لبم رو میخشکوند بلکه واقعن احساس میکردم اشتباهی اومدم گلریز و این اون نمایشی نیست که بشه حس خوبی ازش گرفت
نمایش حرف داشت برای گفتن و میشد فهمید که چه آدرس هایی داده میشه، آدرس ها هم سرراست بودن ولی زبان بیانش و ساختار داستان به نظر من در حد بسیار بسیار پایینی بود.
کسی که تیاتری باشه و تو این چند سال اخیر نمایش های مطرح رو دیده باشه تو این نمایش حرفای تکراری رو با سطح نازلی از کیفیت (به لحاظ ادبی و تکنیکی) دریافت خواهد کرد
و البته
کلام آخر

خسته نباشید