بازی حیایی که چون یک آماتور تازه مقابل دوربین قرار گرفته بود

فیلمنامه که نه ترشحات ذهنی

جز تصویر برداری قابل قبول که اونم کمکی به فیلم نمیکنه

کلمه افتضاح برازنده شعله ور است

به نظرم شعله ور مثال خوبی هست از فیلمی که میتونه خوب باشه، ولی بد میشه.

همین بازی "امین حیایی". کاملا مشخصه که خوب تو جلد شخصیت رفته و چون فیلمنامه تو شخصیت پردازی نقش اصلیش تا یه حدی خوب پیش رفته و بعد کاریکاتورش کرده، بازی حیایی هم یه جاهایی عذاب آور میشه.

پس چطور بعضی ها معتقدند سیمرغ حق حیایی بوده؟!