متن نمایش نقطه قوت آن بود. الحق ک بیضایی ی شاهکار نوشته. اجرا در آغاز چندان چنگی ب دل نمیزد، انگار هنوز بازیگرا جا نیفتاده باشن! تلاش برای القای لحن حماسی و باستانی ب صورت فریاد بود ک متاسفانه باعث میشد کلمات نامفهوم باشند و بسیاری از دیالوگ‌ها ب درستی شنیده نشود. بخصوص وقتی موبد و سردار بزرگ صحبت میکردند این نقص بیشتر ب چشم می‌خورد. اما کم کم با پیش رفتن داستان و رسیدن ب اوج اجرای بازیگران بویژه زن اسیابان بهتر میشد. در کل قابل قبول بود ولی برای متنی ب این زیبایی بهتر بود اجرای وزین‌تری ک هم سنگ با متن باشد، کارگردانی میشد.
و گله همیشگی از تئاتر، چرا تاخیر؟! وقتی زمان نمایش این همه دیر است دیگر تاخیر واقعا جفاست! اگر چند دقیقه دیرتر شروع میشد حتما ب نشانه اعتراض سالن رو ترک میکردم! چقدر خوب است ک احترام متقابل باشد، وقتی اصحاب نمایش از تماشاچی انتظار دارند ک مقررات را رعایت کنند باید خود آنها هم پایبند ب مقررات باشند و ب حق تماشاچی احترام بگذارند.