به‌غایت دلنشین بود، قطعه‌ای که
بی‌وقفه نواخته می‌شد.

و نت‌ها؛
جاری،
بر پنجره‌ی بخار گرفته‌ی اتاق.
و نت‌ها؛
آویزان،
از سیم‌های "خطوط حاملِ" برق.
و نت‌ها؛
در حال چکیدن،
از سرانگشتان درخت بر پنجره.

مانده‌ام ابر بود یا درخت که چنین ماهرانه می‌نواخت؟!