ՈᕱᏒᏕᎥᏕ:
در زمانه ای که هر سو سر بگردانی، بیلبوردها یادت می اندازند که مفهوم هنر و هنرمند تا چه حد تغییر یافته و چقدر وابسته به دستهای پشت پرده شده، دیدن کاری که تنها به پشتوانه «عشق» شکل گرفته، مثل نوشیدن یک فنجان چای در سرما، حال آدم را بهتر می‌کند.

چشم بستن بر کاستی های کارشان قطعا کمکی به بهبودشان نمی‌کند اما عنصر «شهامت» نیرو محرکه ایی ست که باید حفظش کنند. چند گروه را می‌شناسیم که چنین جوان باشند و چنین جسور در اجرا، در خلق از هیچ؟ راهی ساخته اند، قطعا ویرایشش باید کرد.یادمان باشد که زمان دکمه بازگشت ندارد و هر حرکتی که آغاز می‌شود برای بقا محکوم به حرکت رو به جلو میباشد. ما ابتدای کارشان را دیدیم امیدوارم انتهایش نباشد. درود.